AZAD QARADƏRƏLİ ZƏNGƏZUR AĞACLARI hekayə
AZAD QARADƏRƏLİ ZƏNGƏZUR AĞACLARI Bakının Böyükşor gölü yaxınlığındakı saqqız ağacına sayqı ilə Ağac ki var, bu dünyanın özüdü. Hər yox olan ağacla dünya bir az da daralır. Dardı onsuz da. Mənim kölgəm bir ev misalıdır. Amma sərhədsiz, divarsız ev. Burda insan da dincələr, quş da yuva qurar, itlər də uzanıb ləhləyər, gecələr tülkü-çaqqal da dibimdə gecələyər. Mənim dibimdə kitab da oxuyublar. Bir dəfə bir oğlan kölgəmdə uzanıb oxudu və birdən kitaba baxıb-baxıb qayıtdı:”Bir çayı eyni yerdən iki dəfə keçmək olmaz.” Bu cümlə qaldı qulağımda. Amma bu şəkildə:”Bir ağaca bir torpaqda iki dəfə bitmək olmaz...” Amma olarmış... Hətta üç dəfə! Bu nə deməkidir? Hövsələniz olsun, bir azdan hamısını bilə