AZAD QARADƏRƏLİ SELİNTİ hekayə-pritça
AZAD QARADƏRƏLİ SELİNTİ hekayə-pritça Qələm dostum Vaqif Osmanlıya Hər yaz daşan çay kəndin lap qabağında bir kişi meyidini vurub kənara çıxartmışdı. Uzaqdan gedib baxanlar olmuş, amma kimliyini ayırd edə bilməmişdilər. Yuxarıda, çayın sağ-solundakı kəndlərə, bu yerli camaatın dilində deyildiyi kimi salıq salmışdılar, meyidə yiyə duran olmamışdı. Adamın pal-paltarlı meyidi qurbağa çəmlərinə, çayın axıtdığı ot-əncərə sarınıb selinti kimi çayın qırağında qalmışdı. Sağ çiyni üstdə uzanmış meyidin yarı hissəsi, o cümlədən ayaqları çay qumunun altında qalmışdı. Gödək saçından, təxminən bir həftə əvvəl qırxıldığı bilinən üzündən onun kişi cinsinə aid olduğunu bilmək olurdu. Görənlər korona virus səbəbilə meyidə yaxın düşməyə cəsarət etmir, görməzliyə, eşitməzliyə