MÜBARİZ İBRAHİMOVUN YAZISI
AZAD QARADƏRƏLİ
MÜBARİZ İBRAHİMOVUN YAZISI
Mübariz
İbrahimovu çox düşünmüşəm. O şəhid olanda radioda işləyirdim. Haqqında dönə-dönə
radio verilişləri hazırladım...
Fəqət
gör neçə il keçib, onun haqqında bədii yazı yazmağa cəsarət etməmişəm.
Niyə?
O vaxtdan bəri mən axı neçə-neçə kitab yazmışam? Neçə-neçə hekayə, uzun hekayə,
roman...
Bəs
niyə Mübariz haqqında yazmağa cəsarət etməmişəm?
Mübariz
gözgörəti şəhidliyə addımlamışdı. Və onun haqqında yazmaq da təxminən eyni şey
olmalı idi. Yəni ölümün ən azı qoxusunu duymalı idim. Ölümü hiss etməli idim...
Özü
də söhbət adi ölümdən getmir axı. Söhbət şəhidlikdən gedir. Ölüm enməkdirsə (qəbirə enmək kimi), şəhidlik qalxmaqdır
– ora, yuxarılara, Tanrıya doğru...
Mən
şəhidliyin fəlsəfəsinə aşina ola bilmədiyim üçün hələ ki, istədiyim o yazını
yaza bilməmişəm.
Ulu
Yaradandan bir arzum var: neçə ki, həyatdayam, O YAZINI yaza bilməyimə mənə
imkan tanısın. Bu dünyadan köçməyimə bir ay qalsa belə, o yazını yazmadan
canımı almasın... Mübarizin yazısını yaza bilim. O yazı mənim yazım olsun.
O
YAZI məni neçə vaxtdır tərpədir, laxladır, incidir, əzir, sıxıb suyumu
çıxardır. Və anlayıram ki, o yazıya doğru yol getmədəyəm. Tanrı yolumu qısa eləsin...
Əzizim
Mübarizə isə ulu Tanrıdan rəhmət diləyirəm. Yerin pərqu olsun, şəhidim!
18.06.2020.
Yorumlar
Yorum Gönder