AZAD QARADƏRƏLİ
(Molla Vəli Vidadimi, Mirzə Vəli Baharlımı?)
“Bir
şair, bir şeir” rubrikamızda bu dəfə
Molla Vəli Vidadidən və onun bir şeirindən bəhs edəcəyik. Əlbəttə, Vidadinin
digər şeirləri də var ki, onların da zamanına görə əhəmiyyəti danılmazdır. Zira
şairin “Ey həmdəmim, səni qanə qərq eylər” mətləli qoşması daha çox diqqəti cəlb
edir. Hələ gənclik illərindən sevdiyim bu qoşma şairin dövrə, zamana münasibətini
ifadə etmək baxımından maraqlıdır:
Ey hәmdәmim, sәni qanә qәrq elәr,
Gәl tәrpәtmә yaralanmış könlümü.
Ayrı düşmüş vәtәnindәn, elindәn,
Hәmdәrdindәn aralanmış könlümü.
Şeirin
sonrakı misralarında şairin bədbin əhvalı-ruhiyyəsi oxucuya sirayət etsə də,
adam sanki misralardakı şeiriyyətin gözəlliyindən, təbiiliyindən və
müasirliyindən sanki vəcdə gəlir və zamanla iç-içə olur. Digər şeirlərində “xəstə”
ifadəsini tez-tez işlədən şair burada ənənəsinə sadiq qalır; zamanın onu xəstə
etdiyini, “qəmin sinəsinə mindi”yini, qanlı göz yaşının “sinəsi üstdə gölləndiyini”
göstərir – sanki ömrü və həyatı müəmmalar içində keçən şair bu qoşmadakı ağır
misralarla həyatına güzgü tutmaq istəmişdir...
Könül verdik hәr bivәfa yadlara,
Hayıf oldu ömür, getdi badlara,
Fәlәk saldı dürlü-dürlü odlara
Şan-şan olmuş, paralanmış könlümü.
Qanlı yaşım gündәn-günә bollandı,
Axdı, axdı sinәm üstә göllәndi,
Yenә qәm sinәmi mindi, yollandı,
Heç bilmәzәm yaralanmış könlümü.
Gözüm yaşı gündәn-günә fәrq elәr,
Eyb elәmәk mәni qana qәrq elәr,
Rövşәn etmәz yüz min günәş - bәrq elәr-
Bu möhnәtdә qaralanmış könlümü.
Vidadiyәm, xәstә gözüm mәrdümi,
İtirmişәm qoşunumu, ordumu,
Çox tәbibә şәrh eylәdim dәrdimi,
Heç görmәdim çaralanmış könlümü.
Vidadinin
həyatı barədə tarixi mənbələr ciddi-cəhdlə susur. Yalnız ehtimallar və gümnalar
var. “İraklinin sarayında qulluq edib”, “Gülüstünda xanın xidmətində olub”,
“Vaqifin köməkliyi ilə Qarabağ xanlığında xidmət göstərib” – bunları heç bir
tarixi mənbə təsdiq etmir. “Vidadi xəstə”nin mövcudluğunu isə daha böyük mənbə
hifz edir: bu da əlimizə çatmış çox az irsi, Vaqiflə deyişməsi və “Müsibətnamə”
əsəridir. Böyük müəllimimiz İsmayıl Şıxlı Şekspirdən və onun müəmmalı həyatından
danışarkən deyirdi ki, rəvayətə görə, Şekspirin əsərləri onun məzarına gömülüb və
zamanı gələndə o məzar açılacaq, Şekspirlə bağlı bir çox sirli mətləblərə son
qoyulacaq... (Guya Şekspir bir aristokratmış və o zümrədən olanlar şeir, dram
yaza bilməzmiş – bu o zaman saray adamının öz mənsub olduğu silki aşağılaması
demək olarmış. Ona görə, o gözəl əsərləri əsl Şekspir deyil, bir saray adamı
yazmış, sonra aktyor, yaxud teatrda at saxlayan kasıb bir adam olan Şekspirin
adı ilə yaymış, tamaşaya qoymuş, nəşr etdirmişdir...) Və elə bu zaman onu da əlavə
edərdi ki, Qazaxda danışırdılar ki, Vidadinin də əsərləri onun məzarında dəfn
edilib və haçansa o məzar da açılacaq və şairlə bağlı bir çox mübahisələrə son
qoyulacaq...
1. S.A
(Söz Ardı.)
Bu
söhbəti elə buradaca bitirərdik, zira yuxarıda tez-tez “mübahisə”, “sirlər”
ifadələrini işlətmişdik. Əcaba, nəymiş o mübahisə və sirlər?
İş
ondadır ki, Molla Vəli Vidadi haqqında bütün tarixi mənbələr, o cümlədən
“Qarabağnamə”lər belə sussa da, onunla eyni dövrdə yaşamış, eyni ada sahib
olmuş başqa bir Vəli haqqında tarixi mənbələr və o cümlədən “Qarabağnamə”lər
bol-bol məlumat verir. Zira o Vəlinin
ismi Molla Vəli Vidadi deyil, Mirzə Vəli Baharlıdır. Əslən Baharlı olan nənəm və
babam Zəngilanın Baharlı kəndindən olan, nəsil-kökləri Şuşadan Zəngilana
köçürülən (mədəni surətdə sürgün edilən) Mirzə Vəlinin övladlarının Baharlıda Vəliyev
soyadı ilə indi də yaşadıqlarından söz açardılar. Şəxsən, mənim özümün də
daşıdığım Vəliyev soyadının da o kişinin – Mirzə Vəli Baharlının adı ilə nə dərəcədə
bağlı olduğunu yaxş bilməsəm də, bunun hardasa ora ilə bağlılığına inanmaq istəyirəm...
Bəs
Mirzə Vəli Baharlı kimdir və onun övladları niyə Şuşadan sürgün olunublar?
Mirzə
Vəli Baharlı Qarabağ xanı İbrahim xanın sarayında qulluqda idi. O, eyni zamanda
bir alim, rəmmal (görücü) kimi tanınırdı. Ağa Məhəmməd şah Qacar Şuşaya birinci
dəfə hücum edəndə İbrahim xandan qoşun başçısı Məmməd bəy Cavanşiri, xanın qohumu,
Qarabağda böyük nüfuz sahibi Əbdüssəməd bəyi və eşikağası Mirzə Vəli Baharlını
girov istəmişdi. Məmməd bəy Cavanşir buna razı olmayaraq dağlara çəkildikdə şah
qalan iki nəfəri girov qismində götürüb, geri dönmüşdü.
Tarixçi
yazır ki, bir gecə Mirzə Vəli Baharlı rəml atır və görür ki, qan gölündədir.
Əbdüssəməd bəyə əhvalatı danışır və deyir ki, sabah bizi edam edəcəklər.
(“Qarabağnamə”lərdə bu barədə müfəssəl məlumat var, ona görə qısa kəsirəm; bir
də mənim “Aşiqlər” kitabımda və “Kuma-Manıç çökəklyi” romanımda da hadisə barədə
geniş yazılıb.)
Əbdüssəməd
bəy adamları ilə qaçır. Qoca Mirzə isə yolda ölə biləcəyindən qorxaraq getmir.
Səhər, həqiqətən, Mirzə Vəli Baharlını topun ağzına qoyub atırlar... (Bəyi də
yolda öldürmüşdülər.)
...İbrahim xan Əbdüssəməd bəyin və Mirzə Vəli Baharlının övladlarını
Ağdama, Zəngilana sürgün etmişdi ki, haçansa müxalif düşüncəyə uyub, ona qarşı
çıxmasınlar...
...Bəzi
tarixçilərə görə Molla Vəli Vidadi ilə Mirzə Vəli Baharlı eyni adamdır...
Başda
verdiyimiz qoşma – “Ey həmdəmim, səni qanə qərq eylər” mətləli şeir Mirzə Vəli
Baharlının qürbətdəki halını necə də dəqiq ifadə edir, deyilmi?
Amma...
Mirzə
Vəli Baharlının nəslindən olan Mirzə Haşım bəy Zərrinqələm Zəngilanın Muğadəm
Baharlısında yaşamış, xanın ona bağışladığı torpaq sahələrini idarə etmiş, mənim
doğulduğum Qaradərə kəndinin və onunla üzbəüzdə yerləşən Qaragözün yaxınlığında
yerləşən, Muğadəm Baharlısından bir xeyli aralıda olan qəbiristanda dəfn
edilmişdir ki, bizim camaat ora Mirzə Həşim qəbiristanlığı deyərdi...
Bu qədər
bəsit və bu qədər müəmmalı bir tarixçə...
Qənaətim:
Mirzə Vəli ilə Molla Vəli eyni adam isə niyə onun Zəngilanın Baharlı kəndində
yaşayan övladları bircə dəfə babalarının bir bənd şeirini söyləməmişlər? Əgər
bu iki Vəli eyni admsa, niyə baharlılar babalarının rəmmal və saray qulluqçusu
olduğunu bildikləri halda, şairliyi barədə susmuşlar?
Bir zəngilanlı və ana tərəfdən baharlı olsam da, mən
Molla Vəli Vidadidən yanayam və onun Mirzə Vəli Vidadi ilə eyni adam olmadığını
düşünürəm.
Mən tədqiqatşı
deyil, bir yazıçı kimi öz mülahizələrimi yazdım. Gerisi gələcəyin ədəbiyyat
tarixçilərinə aid... Haqqı heç kimin və heç nəyin ayağına yazmadan bu yazıdakı
müəmmanı araşdırmaqda fayda var...
Yorumlar
Yorum Gönder