AZAD QARADƏRƏLİ TƏBİƏTİN QİSASI, YAXUD HÜMBƏTALI UÇAN QAYA
AZAD QARADƏRƏLİ
TƏBİƏTİN QİSASI, YAXUD HÜMBƏTALI
UÇAN QAYA
(Yeni naturalizmə doğru – renessans həsrəti
silisiləsindən)
İllərdir
həm bədii yazılarımda, həm esselərimdə ədəbi naturalizmdən bəhs edir,
naturallığın, təbiiliyin, doğallığın həm həyatda, həm ədəbiyyatda dəyəri
haqqında mülahizələrimi oxucularla bölüşür, fikir mübadiləsi aparıram. (Saytlarda
və “Renessans həsrəti” üç cildlik kitablarımda bu barədə kifayət qədər yazı
tapa bilərsiniz.) Bu qənaətdəyəm ki, insan oğlu ta qədim zamanlardan, yəni təbiətlə
üz-üzə qaldığı andan onun zərbələrinə düçar olmuş, bunun qarşılığında özünü
müdafiədən çox hücum vəziyyəti alaraq təbiətə zərbə vurmuş, onu həm heyvani, həm
bitki örtüyü, həm də su və havadan məhrum etməklə nələr etdiyinin fərqində
olmamış və bugünkü təbii fəlakətin astanasına gəlib çatmışdır...
Son
romanlarımda və esselərimdə tez-tez vurğuladığım bir fikir var: indiyə qədər
bütün müharibələr torpaq üstündə olub, bundan sonrakı müharibələr SU
MÜHARİBƏLƏRİ olacaq! Bəli, bəli düz eşitdiniz: su...
Bəşəriyyət
min illərdir ki, öz qəbirini qaza-qaza gəlir. Okeanlarda, dənizlərdə, göllərdə,
çaylarda və bulaqlarda suya qarşı insanın ağlagəlməz nankorluğu, meşələrin
qırılması, canlı təbiətin məhvi, balıqların və digər suda yaşayanların qətliamı
onu deməyə əsas verir ki, insanlıq öz sonunu gətirmədədir...
Neçə
yüz il qabaq ərəb qəbilələri, onsuz da suyun qıt olduğu səhrada düşmənlərini su
ilə imtahana çəkdilər... (Məşhur İmam Hüseyn müsibəti və s.)
Amerikanı
kəşf edən avropalılar yerli əhalini meşələrə qova-qova o cəngavər insanları
qırmaq üçün meşələri yandırdılar, çayların səmtini dəyişdilər, heyvanları məhv
etdilər...
Bu
günkü insan özünü daha ağıllı göstərmək üçün süni yağışlar yağdırmaq üçün
dronları göyə qaldırır, buludları qovub bir yerə yığır və təsadüfən təbiətin inadı
ilə insan inadı üst-üstə düşür və nəticədə bu günlərdə Dubayın sellərə necə təslim
olduğu fəlakət anı meydana gəldi...
“Morq
çiçəklər” romanımda bir yer var. Məktəblərdə hər sinifdə on oğlana bir qız
düşür!!!!!!!!!!!!
Bu,
bilirsiniz nə deməkdir?! Orada elə belə də yazmışam: gün gələcək, siz – qız
uşaqlarını ana bətnində abort etdirən atalar QIZ MÜHARİBƏLƏRİ aparmalı
olacaqsınız!!!
Hə,
düz eşitdini, qız müharibələri...
Oğlunuza
öz xaraba qoyduğunuz ölkənizdə qız tapa bilmədikdə, geridə qalmış hanısas Şərq
ölkəsinə müharibə elan edəcəksiniz ki, oradan oğlanlarınıza QIZ gətirəsiniz...
Daha
acgözcəsinə GMO məhsulların dalınca yüyürməyinizi, süni intellektə arxalanıb
insanları işsiz qoymanızı, qızıl axtarışı üçün kəndlilərin otlaq yerlərini, kənd-kəsəklərini
viran qoymanızı demirəm...
...Ay
bədbəxtlər, gedin kitab oxuyun, övladlarınıza elm öyrədin. O yalançı alver,
adına biznes dediyiniz arvad tumanı satmaqla uzaga gedə bilməyəcəksiniz...
Keçmişi
öyrənin, gələcəyə boylanın...
Təbiətə
toxunmayın...
Axı
gorbagor omuş ata-babalarınız təbiətə PİR deyirdi...
Vallah,
nə də olmasa, dədələrinizin pirləri sizə qənim olacaq...
Allah
heç köməyiniz olmasın...
S.A.(Söz
Ardı)
Hələ
də Zəngilana, Qaradərəmə gedə bilməmişəm. Gedənlər danışır ki, vəhşi erməni qəbilələri
kənd-kəsəyimizdə bircə ağac da qoymayıblar – hamısını dibindən kəsib aparıblar.
Yuxarıda pir demişdim axı... Hə, kəndimiz Qaradərədə bir Çinar piri vardı,
adına Çeşməli piri deyərdilər. Rəvayətə görə bizim kənddə Hümbətalı adlı bir
kişi olur. Gedib həmin çinar ağacının bir budağını kəsir, odununu doğrayıb
qatıra yükləyir və evə qayıdanda qatır qayadan uçur, kişi yüklü qatırı saxlamaq
istəyəndə özü də qatırla bərabər qayadan düşüb ölür... Və o qayanın adı
qalmışdı Hümbətalə uçan qaya...
Məni
xarafata inanmaqda suçlasanız da deyəcəyəm: o kişinin kəsdiyi budaq qurumuş, hətta
mən deyərdim ki, daşlaşmış vəziyyətdə son vaxtlaracan qalmaqda idi...
Ermənilər
heç, cəzalarını aldılar. Amma inanın ki, təbiətə münasibətimizi dəyişməsək,
bizi də ağır cəza gözləyir...
Hə,
Zəngilana gedəndə ilk işlərimdən biri o çinar piri ziyarət etmək olacaq...
18.04.2024.
Yorumlar
Yorum Gönder